اتوکد طراحی رستوران
اتوکد طراحی رستوران
بخشی از مطالب:
طراحی داخلی موفق یک رستوران ,تا حد زیادی به چگونگی مشاهده (احساس) مشتری,
بستگی دارد در محیطهای شلوغ و پر سر و صدا رستوران باید به گونه ای باشد
که کاملاً مشخص و مجزا به نظر آید و جلب توجه کند.
غذاخوری یا رستوران (برگرفته از واژهٔ فرانسوی و انگلیسی Restaurant) نوعی
بنگاه (مؤسسه) است که در آن خوراک و نوشیدنی ارایه و در همان‌جا صرف
می‌شود. مطلوبیت خوراک ارایه شده، چیدمان مناسب و پاکی و تمیزی و… می‌تواند
در کیفیت رستوران و شهرت آن نقش به سزایی داشته باشد. گاه ممکن است که
غذاخوری‌ها، بخشی از یک واحد بازرگانی و جهانگردی بزرگ‌تر باشند، مانند
فروشگاه‌ها و مهمانخانه‌ها.
رستوران‌ها جزو اصولی‌ترین نهادها برای هر کشور و فرهنگی در جهان هستند.
شروع پیدایش رستوران، به شکل امروز و به عنوان محلی که در آن مردم به خوردن
و نوشیدن و معاشرت می‌پردازند، به انقلاب فرانسه برمی‌گردد. اما حتی قبل
از آنکه ماری آنتوانت و لویی شانزدهم به گیوتین سپرده شوند هم، رستوران‌ها
داستان خود را داشتند.
ایده فروش مواد غذایی برای ایجاد سود، به زمان شروع تمدن بازمی‌گردد. نیاز
به وجود مکانی عمومی برای خوردن غذا اتفاقی است که در امپراتوری رم و چین
باستان هم وجود داشت. زمانی که دهقانان و کشاورزان برای رساندن دام و
محصولات خود به بازارهای مواد غذایی به شهرها می‌رفتند، گاهی روزها در راه
بودند. برای همین تعدادی مسافرخانه یا مکانی که بشود در آن غذا خورد در طول
جاده‌ها به وجود آمد. معمولاً در مکانی که در میان شهر وجود داشت، مقداری
غذا بر روی یک میز بزرگ و واحد سرو می‌شد و البته هیچ منویی هم وجود نداشت.
چرا که انتخاب غذا با آشپز بود!
به علت عدم وجود آشپزخانه در خانه‌ها، فروشندگانی برای ارائه غذا بر روی
چرخ‌های دستی کوچک وجود داشتند. این کار البته هنوز هم در بسیاری از شهرهای
دنیا رایج است. غذاهایی که آنها می‌فروشند غذاهایی معمولاً از پیش طبخ شده
و ارزان است که هر کسی بتواند از پس خریدنش برآید.
در قرون وسطی، در خاور میانه مکان هایی در شهر ها و بین راه ها قرار داشت
که برای مسافران غذا به همراه دسر و نوشیدنی سرو می شد و به کسانی که در
ازای غذا پولی نداشتند غذای رایگان داده می شد، بعد ها در دوره رنسانس در
اروپا، کاروانسراها ومیخانه‌ها مکانی برای خوردن غذا بودند. در اسپانیا این
مکان‌ها بودگاس خوانده می‌شد که تاپاس یا همان مزه در آنها سرو می‌شد. در
انگلستان سوسیس و شیرینی رواج داشت و در فرانسه انواع خورش و سوپ در
رستوران‌ها سرو می‌شد.
به محض سفر کلمب به قاره آمریکا در سال ۱۴۹۲ تجارت جهانی گسترش یافت و
غذاهای بیشتری به اروپا وارد شد. قهوه، چای و شکلات خوراکی‌هایی بودند که
در غذاخوری‌های عمومی سرو می‌شدند و نوشیدنی‌ها هم کم‌کم راهشان را به آنها
باز کردند.
