کلیات :
پیاده روی طبیعی ترین، قدیمی ترین و ضروری ترین شکل جابجایی انسان در محیط
است و می تواند ایمن ترین آن نیز باشد. حرکت پیاده دارای اهمیت اساسی در
ادراک هویت فضایی، حس تعلق به محیط و دریافت کیفیت های محیطی است. اما در
چند دهه گذشته که اغلب شهرها در تسخیر وسایل نقلیه موتوری قرار گرفته اند،
پیاده روی مورد کم توجهی و پیاده مورد اجحاف واقع شده است. به این ترتیب
احساس می شود که ارائه راه حل ها و پیشنهاداتی در زمینه برنامه ریزی و
طراحی شهری ضرورتی است که انکار آن می تواند پیامدهای غیر قابل بازگشتی را
به همراه داشته باشد...............................
مطالب مرتبط در این زمینه
برای ایجاد انگیزه در مردم ضروری است در ساخت پیاده روها اصول تازه ای را در نظر گرفته و به حقوق شهروندی بیش از پیش توجه شود .
فضای پیاده رو ها باید طوری باشد که برای افراد مختلف مانند افراد
سالخورده – معلول و.. مناسب بوده و مردم احساس آرامش پیدا کرده و از محیط
اطراف خود لذت ببرند.
امنیت عابرین نیزنباید با ساختمانهای اطراف و وسایل نقلیه در تردد به خطر بیفتد.
سطوح ناصاف نور کم – موانعی مثل صندوق پستی ، علائم راهنمایی و حتی شاخ و برگ درختان رفت و آمد عابران را مختل می نمایند.
در ساخت پیاده رو نیز استاندارد های وجود دارد که جهت حفظ زیبایی شهر و رفاه حال عابرین پیاده باید بکار روند.
– عرض مناسب که با توجه به تراکم جمعیت ֠ نوع محور و میزان تردد عابرین پیاده تعیین می گردد.
– شیب طولی ֠عرضی پیاده رو جهت جلوگیری از جمع شدن آبهای سطحی و هدایت آنها به جوی های نزدیک.
– پوشش کف پیاده رو با استفاده از مصالح مناسب با عمر مفید بالا .( البته در انتخاب مصالح نوع کاربری هم تعیین کننده می باشد.)
– حداقل عرض پیاده رو ۱٫۵ متر (۵ فوت) باشد تا امکان عبور دو نفر در کنار
هم براحتی فراهم شود.(پیاده روهای عریض تر در نزدیکی مدارس – محل های تقاطع
و پرتردد ایجاد گردد)
– پیاده رو در امتداد جاده و در دو طرف آن ادامه داشته و امکان دسترسی کامل برای هرعابر پیاده و یا معلول با ویلچر را داشته باشد.
1- لبه سازی جداره سواره رو
2- کانال های آبرو یا نهرهای رو باز
3- لبه سازی حاشیه فضای سبز
4- کف فرش پیاده راه ها
