عناصر الحاقی ساختمان در و پنجره
بخشی از مطالب:
بدون وجود بازشویی در سطوح مصور کننده، هیچ ارتباط فضایی یا بصری با فضاهای
مجاور وجود ندارد. درها، معرف ورودی فضا بوده و الگو مسیر حرکت را مشخص می
سازد. پنجره ها در ورود نور به اتاق و روشن کردن سطح آن، ایجاد دیدار داخل
اتاق به محیط خارج، ایجاد ارتباط بصری میان اتاق و فضاهای مجاور و تهویه
طبیعی فضا، نقش دارند. در معماری قدیم ایران، پنجره از جایگاه خاصی
برخوردار است. معماری سنتی ایران با تلفیقی از نماسازی های زیبا و متنوع به
همراه تنوع و انتخاب پنجره های مناسب و عناصر دیگر از قبیل طاق و گنبد،
باعث به وجود آمدن نماها و بناهای ماندگار و بدیع شده است.
در زیر قسمتی از اسلاید ها را به صورت نمونه برای شما آورده ام:
اجزاء در:
لنگه : قسمتی از در که درون چارچوب است.
قاب : چارچوب یا بخشی که لنگه در آن قرار میگیرد.
آستانه : قسمت پایین در است.
کتیبه : بخش بالایی در است که ثابت یا متحرک می باشد.
وادار :مقسم لنگه ها به ابعاد کوچکتر جهت ایجاد تناسب و زیبایی
بائو: وادار عمودی که لولا به آن متصل است.
قیدها : وادارهای افقی
تنکه : بخش صفحه مانندی که بین دو وادار قرار دارد.
پاخور: یال پایینی جهت حفاظت در از ضربه
شیشه خور: یالهای مخصوص با جزئیات خاص نصب شیشه
دماغه : بخشی از در جهت جلوگیری از حرکت بیش از حد و نفوذ هوا.
زهوار: بخشی از در جهت ایجاد تزئین و سهولت نصب شیشه.
یراق : بخشهایی از در جهت باز وبسته شدن و قفل شدن در.
