تعیین سطح و سرانه کاربری فضای سبز در ایران،تا کنون عمدتاً بر اساس استانداردهای مورد استفاده کشورهای دیگر بوده است.
تعیین سرانه ی فضای سبز تا حد زیادی بستگی به خصوصیات بیوکلیماتیک منطقه و
شهر دارد.بر این مبنا باید گفت سرانه فضای سبز در یک شهر کویری و یا یک شهر
بزرگ مثل تهران نمی تواند شرایطی همانند یک شهر ساحلی استان مازندران
داشته باشد.با وجود این ، اطلاع از رسانه های فضای سبز می تواند به عنوان
هدایتگر فعالیت ها و خط مشی ها به شمار آید.
بر اساس مطالعات و بررسی های وزارت مسکن و شهر سازی، سرانه متعارف و قابل
قبول فضای سبز شهری در شهرهای ایران بین 7 تا 12 متر مربع برای هر نفر است
که در مقایسه با شاخص تعیین شده از سوی محیط سازمان ملل (20 تا 25 متر مربع
هر نفر) رقم کمتری است.
با وجود این در شهر های مختلف کشور نیز این رقم،با توجه به ویِگی های
متفاوت جغرافیایی و اقلیمی آنها با اختلافاتی همراه است که میزان انرا طرح
های مصوب هر یک از شهر تعیین می کنند.
فهرست مطالب:
طرح مساله
مفهوم سرانه شهری در ادبیات شهرسازی
مبانی نظری در تبیین سرانه های شهری
ضرورت تعیین سرانه های شهری
نوع استفاده از زمین در طرح های شهری
طرح های توسعه شهری و سرانه های شهری
سرانه کاربری زمین شهری در ایران
جدول شماره 1: سرانه پیشنهادی 14 شهر داخل کشور
تجارب جهانی در زمینه تعیین سرانه های کاربری زمین
جدول شماره 3:نسبت کاربری زمین برای اهداف مختلف در نمونه ای از شهر های شرق آسیا (درصد)
جدول شماره 4: سرانه زمین شهری برای کاربری های مختلف در نمونه ای از شهر های شرق آسیا (مترمربع)
جدول شماره 5: استاندارد چین برای سرانه و درصد مجاز کاربری های مختلف
جدول شماره 6: سرانه شهری در برخی از شهرهای چین(مترمربع)
جدول شماره7: سرانه زمین شهری در برخی از شهر های شرق آسیا
برخی از اصول برنامه ریزی در آمریکا
کاربری اراضی امریکا
جدول شماره 8: میزان سرانه در برخی از شهر های امریکا
نتیجه گیری : معیارهای تعیین سرانه برپایه تقسیمات عملکردی شهر
منابع
