ظوابط نوسازی بافت های فرسوده
قانون شهرسازی
ظوابط نوسازی بافت های فرسوده
بخشی از مطالب:
نوسازی یا بازسازی، به فرایند بهبود ساختار شکسته، آسیب دیده یا منسوخ شده
گفته می‌شود. عملیات بازسازی اغلب در دو فاز تجاری یا مسکونی انجام
می‌شود. در فرایندهای اجتماعی، گاهی بروز رسانی، به نوآوری یا خلق اثری نو
می‌انجامد، که به عنوان مثال، گاهی بازسازی یک جامعه، به تقویت و در نهایت
احیاء آن جامعه ختم می‌شود.
درسال ۱۳۴۵ با تصویب ماده ۱۱۱ قانون شهرسازی ، مقوله نوسازی بافت های فرسوده چنان جدی شد
که خیلی زود متعاقب تصویب قانون نوسازی و عمران شهری در دوسال بعد یعنی سال ۱۳۴۷
به عنوان یکی از اصیل ترین و کارآمدترین مقررات وقت وارد عرصه قوانین و مقررات شهری شد .
قوانین و مقررات شهرها
نوسازی ، همگام با تکامل قوانین و مقررات شهرها ، مورد نظر طراحان و برنامه ریزان قرار گرفت
و این توجه در بافت های و محله های قدیمی و فرسوده به بیشترین حد خود رسید .
سیر قانونگذاری در زمینه نوسازی بافت های فرسوده شهری :
قانون اصلاح پاره ای از مواد قانون شهرداری مصوب ۱۳۴۷٫ ظوابط نوسازی بافت های فرسوده
مقنن همزمان با تصویب آخرین مصوبه لازم الاجرا در خصوص اداره امور شهرها (قانون شهرداری مصوب ۱۳۳۴)
نوسازی بافت های فرسوده
ذکر صحیحی از نوسازی بافت های فرسوده به میان نیاورد لکن در سال ۱۳۴۷ با تصویب قانون اصلاح پاره ای
از مواد قانون شهرداری ، ماده (۱۱۱) به متن قانون شهرداری مصوب ۱۳۳۴ الحاق گردید . به موجب این ماده مقرر شد :
به منظور نوسازی شهرها ، شهرداری ها می توانند از طریق تاسیس موسساتی که با سرمایه خود
خانه ها و مستغلات و اراضی و محله های قدیمی و کهنه شهررا با استفاده از مقررات قانون تملک زمین ها
برای اجرای برنامه های شهرسازی مصوب ۱۷/۳/۱۳۳۹ خریداری کنند و در صورت اقتضا برای تجدید ساختمان
طرح های مصوب شهرداری
طبق طرح های مصوب شهرداری بفروشند و یا اینکه راسا اقدام به اجرای طرح های ساختمانی بنمایند .
اساسنامه این گونه موسسات را که بر طبق اصول بازرگانی اداره خواهد شد ، شهرداری هر محله تهیه و با تصویب انجمن
شهرو تایید وزارت کشور قابل اجرا خواهد بود . در هر کجا که در قانون تملک زمین ها و آیین نامه اجرایی آن مصوه ۴/۸/۱۳۳۹ هیئت وزیران
اسم از سازمان مسکونی و وزارت کشاورزی و هیئت وزیران برده شده وظایف مزبور
را به ترتیب شهردای ، انجمن شهر و وزارت کشور انجام خواهند داد .
