فایل پاورپوینت معماری به سبک ساختارشکنی،در حجم ۲۷ اسلاید قابل ویرایش،
بخشی از مطالب:
ساختارشکنی سبک توسعه یافته‌ای از معماری پسانوگراست که از اواخر دهه ۸۰
میلادی آغاز شده‌است. این سبک متأثر از نظریه واسازی است که شکلی از تجزیه و
تحلیل نشانه‌شناختی به حساب می‌آید.
سبک ساخت شکنی یا همان ساختارشکنی، بسط و گسترش معماری پست مدرن است که از
اواخر دهه ۱۹۸۰ شروع شد. این سبک با ایده هایی از قبیل تکه تکه شدن، اشکال
نامنظم کج معوج و جابجایی برخی از اِلِمانهای معماری مانند ساختار و پوشش
شناخته می شود. مشخصه تکه تکه شدن به دستکاری ساختار ظاهری مربوط می شود.
بی نظمی کنترل شده و تحریک پیش بینی ناپذیری از مشخصه های شکل نهایی
ساختمانی است که با سبک ساختارشکن ساخته شده است.
در تاریخ جنبش ساختارشکنی مناسبات مهمی از قبیل رقابت های طراحی معماری
پارک لاویلت ۱۹۸۲Parc de la Villette، نمایشگاه معماری ساختارشکنی موزه
هنرهای مدرن ۱۹۸۸نیویورک سازمان یافته توسط فلیپ جانسونPhilip Johnson و
مارک ویگلیMark Wigleyو افتتاحیه ۱۹۸۹ مرکز وکسنر هنرهای کلمبوس که توسط
پتر آیزنمنPeter Eisenman طراحی شده توسط وجود دارد.
نمایشگاه نیویورک شامل آثار افراد مشهوری مانند فرانگ گریFrank Gehry،
دانیل لیبسکیندDaniel Libeskind، رم کولهاسRem Koolhaas، پتر آیزنمن، زاها
حدیدZaha Hadid، کوپ هیملبلاCoop Himmelblau و برنارد تشومیBernard Tschumi
است. از زمان نمایشگاه بسیاری از معماران که با سبک ساختارشکن سروکار
داشتند از این اصطلاح خود را دور کرده اند. با این وجود، امروزه این اصطلاح
جا افتاده و در روند کلی معماری معاصر جا خوش کرده است. در اصل، برخی از
معماران که بعنوان ساختارشکن شناخته می شوند تحت تاثیر تفکرات فیلسوف
فرانسوی ژاک دریداJacques Derrida قرار گرفتند. آیزنمن رابطه ای دوستانه با
دریدا داشت، اگرچه رویکرد معماری آیزنمن خیلی پیشتر از اینکه ساختارشکن
شود، شکل گرفته بود. برای او باید بنوعی ساختارشکنی را بسط علایق اصول
گرایی افراطی اش در نظر گرفت. برخی از پیروان مکتب ساختارشکن تحت تاثیر
آزمایش رسمی و ناهماهنگی هندسی ساختارگرایی روسی قرار داشتند.
و…
فهرست مطالب:
مقدمه
تاریخچه، محتوا و تاثیرات
مدرنیسم و پست مدرنیسم
فلسفه ساختارشکن
ساختارشکنی و آینده گری روسی
هنر معاصر
طراحی به کمک کامپیوتر
پاسخ انتقادی
منابع
