پاورپوینت مرمت مصلی تاریخی مشهد
پاورپوینت مرمت مصلی تاریخی مشهد
مصلی تاریخی مشهد
بخشی از مطالب:
این بنا در قسمت شرقی شهر مشهد در حاشیه بلوار مصلی واقع شده و تاریخ بنیان
آن ۱۰۸۷ قمری است. ساختمان این بنا از یک ایوان بلند، دو رواق در طرفین ان
و یک گنبد آجری تشکیل شده و دارای کاشیکاریهای معرق و مقرنس گچی است.
عملیات حفاظت، مرمت و پاکسازی تزئینات معماری بنای تاریخی مصلی پایین خیابان مشهد آغاز شده
که در کنار آن اقامه نماز جماعت ظهر و عصر در ایوان اصلی و یکی از
ایوانچههای پیرامون این بنای تاریخی متعلق به دوره صفویه ادامه دارد.
موقعیت جغرافیایی خراسان
استان پهناور خراسان (پس از انتزاع شهرستان طبس از آن) با وسعتی بیش از ۲۳۸
هزار کیلومتر مربع و حدود ۶/۱۴ درصد خاک کشور بزرگترین واحد تقسیمات کشوری
است. این استان دارای بیشترین طول مرزهای خارجی (۱۴۵۱ کیلومتر) با دو کشور
(ترکمنستان و افغانستان) بوده و از جنوب و غرب در مجاورت پنج استان
(گلستان، سمنان، یزد، کرمان وسیستان و بلوچستان) قرار دارد. وسعت زیاد،
مرزهای خارجی طولانی و موقعیت منطقه ای به این استان اهمیت ژئوپلتیک خاص
داده است.
استان وسیع خراسان در شمال شرقی کشور بین
۵۵ درجه و ۱۷ دقیقه تا ۶۱ درجه و ۱۵ دقیقه طول شرقی و ۳۰ درجه
و ۲۴ دقیقه تا ۳۸ درجه و ۱۷ دقیقه عرض جغرافیایی نیمکره شمالی قرار گرفته است.
پیشینه خراسان
پیشینه تاریخی خراسان:
استان پهناور خراسان با ساختار گونهگون و کهن زمین شناختی، اقلیم متنوع و
جاذب، موقعیت ویژه جغرافیایی، بیگمان از قدیمیترین دوران حیات بشری، بستر
فعالیتهای معیشتی، بازرگانی و نظامی عمده بوده است
به دلیل همین موقعیت خاص، کهنترین، معروفترین و طولانیترین راه ارتباطی بین شرق و غرب یعنی
«جاده تاریخی ابریشم» از طریق خراسان شرق را به غرب مرتبط میسازد.
اقلیم خراسان
تنوع جغرافیایی سرزمین خراسان با وجود آب و هوای کویری و گرم در بخش جنوبی و
معتدل کوهستانی در شمال استان و به طور پراکنده در مرکز، با ارتفاعات قابل
توجهی نظیر بینالود، هزار مسجد، کپه داغ، قهستان و…، زمینهای مناسب برای
استقرار بشر از قدیمیترین ایام و جذب اقوام و طوایف متعدد در دوران های
مختلف بوده است؛ سرزمینی که نواحی مختلف آن عرصه رویش انواع نباتات مناطق
سردسیری و گرمسیری از قبیل گندم، برنج، بادام، سیب، انگور، پسته، خرما و…
است
و مناطقی از آن، استعداد پرورش انواع مختلف حیوانات اهلی و وحشی نظیر پلنگ، گرگ، شتر، اسب، آهو، گوسفند، بز و… را داراست.
قدیمیترین آثار حیات انسانی در ایران، شامل تعدادی ادوات و دستافزارهای سنگی، با قدمت تخمینی ۸۰۰ هزار سال قبل
متعلق به دوران پارینه سنگی قدیم، از بستر رودخانه کشفرود مشهد به دست آمده است.
در حالی که قدیمیترین مکان های استقرار انسان، حداکثر با قدمت ۱۰۰ هزار
سال در نواحی دیگر ایران نظیر آذربایجان، لرستان و… شناسایی شدهاند.