روند برنامه عمرانی قبل و بعد از انقلاب
روند برنامه عمرانی قبل و بعد از انقلاب
بخشی از مطالب:
برنامه‌های عمرانی دوره پهلوی شامل پنج برنامه عمرانی برای افزایش رشد اقتصادی ایران از ۱۳۲۷ تا ۱۳۵۶ می باشد.
ایران تا پیش از دهه ۱۳۳۰ شمسی فاقد هر گونه نظام سازمان یافته برنامه‌ریزی
برای توسعه کشور بود و طرح‌های کم‌شمار عمرانی هم عمدتاً با سلیقه‌های
فردی صاحب‌منصبان از سوی شرکت‌های خارجی به اجرا درمی‌آمدند. با شتاب گرفتن
اندیشه‌های توسعه، ضرورت برنامه‌ریزی بیش از پیش آشکار و سازمان برنامه و
بودجه کشور تأسیس شد.
سازمان برنامه و بودجه را می‌توان یکی از پایه‌های نظام اقتصادی و توسعه
ایران در سال‌های پس از ۱۳۳۷ دانست. این سازمان پس از انقلاب چند بار
دستخوش تغییرات سازمانی و ساختاری و در پایان منحل شد و به عنوان یکی از
معاونت‌های ریاست جمهوری در هیئتی غیرمستقل به کار خود ادامه داد.
سازمان برنامه و بودجه
سازمان برنامه و بودجه و به زبان دیگر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور
خاستگاه برنامه‌های توسعه‌ای بود که در سال‌های قبل و پس از انقلاب به اجرا
درآمده است.
تشکیل کمیسیون اقتصادیات در سال ۱۳۰۳ شمسی در مجلس شورای ملی را می‌توان
اولین اقدام رسمی در زمینه پیدایش تفکر برنامه‌ریزی و توجه به توسعه
اجتماعی و اقتصادی کشور دانست. این کمیسیون به ریاست سید حسن تقی‌زاده و
عضویت ۷ تن از نمایندگان دوره پنجم مجلس برای هماهنگی در اجرای برنامه‌های
عمرانی و اقتصادی تشکیل شده بود.
بعد از کمیسیون اقتصادی مجلس پنجم، بار دیگر اندیشه برنامه‌ریزی در سال ۱۳۱۰ توسط علی زاهدی مطرح شد.
وی در این باره، رساله نسبتاً مفصلی به نام لزوم پروگرام صنعتی تهیه و منتشر کرد.
حقوق و قوانین شهر و شهرسازی که از سال ۱۳۰۰ به بعد بطور رسمی در ایران
شروع گردیده شامل چندین دوره می باشد که در این پروژه به کلیات و جزییات هر
قانون می پردازد :
روند تحولات برنامه عمرانی قبل و بعد از انقلاب
برنامه اول عمرانی پیش از انقلاب ۱۳۲۷
برنامه دوم عمرانی پیش از انقلاب ۱۳۳۴
برنامه چهارم عمرانی پیش از انقلاب
برنامه پنجم عمرانی پیش از انقلاب
روند تحولات برنامه های عمرانی بعد از انقلاب
برنامه اول عمرانی پس از انقلاب
برنامه دوم عمرانی پس از انقلاب
برنامه سوم عمرانی پس از انقلاب
برنامه چهارم عمرانی پس از انقلاب
برنامه پنجم عمرانی پس از انقلاب
برنامه ششم عمرانی پس از انقلاب
