پاورپوینت بررسی معماری اسلامی قرن هفتم تا دهم سبک آذری
بخشی از مطالب:
شیوه آذری ،سبکی در معماری ایرانیِ پس از اسلام است که به آذربایجان منسوب
است. این شیوه، سبک مغول یا ایرانی – مغول نیز نامیده می‌شود و در دورهٔ
حکومت ایلخانان بر ایران (۶۵۴-۷۳۶ق /۱۲۵۶ -۱۳۳۶م) رواج یافت. شروع این سبک
مصادف است با استقرار هلاکوخان در مراغه و با روی کار آمدن صفویان نیز
پایان می گیرد.
سبک آذری:
با ورود مغولان (ایلخانی) این شیوه معماری آغاز گردید و تا زمان صفویه ادامه داشته است.
چون اولین بناها درتبریز احداث گردید به سبک آذری معروف است. دوره‌ی حکومت غازان خان را آغاز سبک آذری می‌دانند.
سبک آذری خود به دو شیوه قابل تفکیک می‌باشد:
الف: شیوه‌ی اول سبک آذری مربوط به دوره‌ی ایلخانی به مرکزیت تبریز با ویژگی‌های زیر:
-۱٫ ساخت بناهای سترگ و عظیم
-۲٫ توجه به تناسبات عمودی بنا
-۳٫ ساخت ایوان با پلان مستطیل شکل
-۴٫ تنوع در ایوان سازی
-۵٫ استفاده از تزئیناتی چون گچ‌بری، کاشی زرین فام و کاشی نقش برجسته.
ب: شیوه ی دوم سبک آذری مربوط به دوره‌ی تیموری به مرکزیت سمرقند با ویژگی‌های زیر:
-۱٫ ساخت ساقه (گلوگاه) بین فضای گنبد و گنبد خانه.
-۲٫ ایجاد سطوح ناصاف در تمامی بنا.
۳٫ استفاده از تزئینات کاشی -معرق -موزاییک کاری
دوره‌ی تیموری اوج معماری سبک آذری می‌باشد.
تفاوت سبک آذری با دوره سلجوقی
۱٫ افزودن ارتفاع اطاقها و تالارها نسبت به اندازههای افقی آنها
۲٫ بلندتر و باریکتر ساختن ایوانها
۳٫ افزودن به بلندی ساختمانهای گنبددار
۴٫ ایجاد شباهت و تجانس میان طرح گنبدها
۵٫ پوشاندن گنبد با آجر یا سفال نیلی رنگ
۶٫ باریک جلوهدادن جزئیات ساختمان
